Praca psychologa dziecięcego

Konsultacje, wsparcie, pomoc.
Jako psycholog dziecięcy przekazuję wiedzę o tym jak min.
- Jak stawiać granice dzieciom
- Jak wesprzeć dziecko w regulowaniu emocji
- Jak reagować kiedy pojawia się bicie, krzyk, czy kopanie
- Jak budować w dziecku poczucie własnej wartości
- Jak motywować dziecko
- Jak wychowywać dziecko bez nagród i kar
- Jak wspierać indywidualny rozwój dziecka
- Co czuje dziecko w sytuacji rozwodu rodziców
- Czy mówić dziecku prawdę o rozwodzie rodziców
- Jak zaopiekować się dzieckiem w sytuacji około rozwodowej
- Jak powiedzieć dziecku o rozwodzie
- Jak rozmawiać i oswajać dziecięce lęki

Akceptuj i naucz
Jako psycholog dziecięcy udzielam wsparcia w :
- Nauką przestrzegania zasad
- Nauką respektowania granic swoich i innych osób
- Problemami z zasypianiem i snem
- Lękiem
- Koszmarami nocnymi
- Trudnościami z koncentracją uwagi
- Problemami związanymi z adaptacją do żłobka/przedszkola/szkoły/nowych miejsc
- Rozwodem rodziców
- Nieadekwatnymi sposobami reagowania
- Nieradzeniem sobie ze złością

Jak pracuję
Konsultacje z psychologiem dziecięcym odbywają się dwuetapowo. Pierwszy etap obejmuje od jednego do kilku spotkań z rodzicem, w celu zebrania szczegółowego wywiadu na temat dziecka, jego funkcjonowania i jego trudności. W trakcie zbierania wywiadu rodzic ma przestrzeń na zadanie pytań, rozwianie wątpliwości i skonsultowanie swoich pomysłów na wsparcie dziecka w danej sytuacji z dziecięcym psychologiem. Rodzic wraz z psychologiem dziecięcym podejmuje decyzje, o tym czy wsparcia wymaga dziecko. Jeżeli tak, drugi etap konsultacji obejmuje spotkania z dzieckiem. Na spotkaniu tym, psycholog dziecięcy bazując na wiedzy zebranej w trakcie spotkań z rodzicami, podejmuje odpowiednie kroki w kierunku nawiązania relacji, oraz pomocy dziecku jak i całemu systemowi rodzinnemu.

Trening umiejętności społecznych
Jedną z form wsparcia którą praktykuję jako psycholog dziecięcy jest trening umiejętności społecznych przeprowadzany w gabinecie dla dzieci, który został przygotowany specjalnie z myślą o wspieraniu grupy dzieci mających trudności z nawiązywaniem relacji społecznych. Taka forma współpracy przez wspólna zabawę, wspiera nie tylko rozwój społeczny, emocjonalny, ale i poznawczy dzieci. W kameralnych grupach dzieci uczą się elementów treningu umiejętności społecznych, poprzez nawiązywanie relacji z innymi dziećmi, stawianie granic, oraz umiejętności dzielenia się i współpracy.
Jedną z form wsparcia w pracy w gabinecie z dziećmi jest terapia psychologiczna. W trakcie jej trwania prowadzę zajęcia w taki sposób, by wspierały dzieci w obszarze w którym go potrzebują. Moje działania ukierunkowane są na wspomaganie rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci. Pracujemy wspólnie nad rozwijaniem umiejętności rozpoznawania, nazywania, rozumienia, wyrażania, oraz radzenia sobie z emocjami. W swojej codziennej pracy wyposażam dzieci w sposoby wspierające w procesie radzenia sobie z emocjami, oraz umiejętności regulowania napięcia emocjonalnego. Uczę dzieci jak mogą rozwiązywać sytuacje konfliktowe bez używania przemocy, oraz jak mogą radzić sobie ze stresem w trudnych dla nich sytuacjach. Ponadto, pracujemy również nad wzmacnianiem samooceny, poczuciem własnej wartości, wplatając w ten proces elementy treningu umiejętności społecznych.
Czas na Wizytę u Psychologa Dziecięcego kiedy:
Nie wiesz, co robić, gdy Twoje Dziecko kopie, bije, rzuca się na podłogę, krzyczy zamiast mówić.
Nie wiesz jak reagować, kiedy inne dzieci zabierają Twojemu Dziecku zabawki.
Nie wiesz co mówić, gdy Twoje Dziecko boi się iść do przedszkola, czy wstydzi się kontaktu z rówieśnikami.
Dobry Psycholog Dziecięcy Pomoże Ci gdy:
Zastanawiasz się, czy takie zachowanie Twojego Dziecka jest zgodne z normą rozwojową.
Próbujesz, starasz się, szukasz sposobów by wesprzeć najlepiej jak potrafisz, masz jednak wrażenie, że to nie wystarcza, że to nie pomaga.
Nie bagatelizuj wątpliwości pojawiających się w Twojej głowie. Jesteśmy tu po to, aby Ci pomóc.
Dziecko Krzyczy - Trudne Zachowania
Twoje dziecko płacze, kopie, bije, szczypie, gryzie, a Ty nie wiesz co robić? Nie wiesz jak wesprzeć swoje dziecko by pomóc mu regulować emocje w bezpieczniejszy dla Niego sposób?
Dziecko się boi - Oswajanie lęków
Nie wiesz jak pomóc swojemu dziecku kiedy się boi? Rozmawiasz, tłumaczysz i masz wrażenie, że to nie pomaga? Pomimo że próbujesz różnych metod i sposobów, Twoje dziecko dalej się boi?
Rozwód rodziców - Stres dziecka
Chcesz pomóc, wesprzeć i zaopiekować się swoim dzieckiem w trakcie rozwodu? Nie wiesz co i w jaki sposób mówić, by ułatwić sobie jak i dziecku przeżywanie tego trudnego dla Was czasu?
Świat dziecka - Prawidłowy rozwój
Zastanawiasz się czy rozwój Twojego dziecka przebiega zgodnie z normami rozwojowymi? Martwią Cię pewne zachowania Twojego dziecka i chcesz upewnić się, że wszystko jest w porządku?
Psycholog dziecięcy, któremu ufają rodzice.
Całościowe podejście - ważnym aspektem mojej pracy jest szukanie i uwzględnianie wszystkich możliwości, które przybliżają Nas do znalezienia przyczyny danej trudności. Jestem z rodzicem jak i dzieckiem na początku w trakcie i na końcu drogi poszukiwań.
Indywidualne traktowanie - każde dziecko wymaga indywidualnego podejścia, a więc dobór metod terapeutycznych uzależniam od komfortu i dobrego samopoczucia dziecka.
Solidne fundamenty - opieram się na sprawdzonych metodach terapeutycznych jednocześnie rozwijając swoje kompetencje. Śledzę na bieżąco najnowsze trendy i badania naukowe. Najskuteczniejsze z nich wykorzystuję w swojej pracy.
- Natalia Supeł
O Mnie
Jestem pedagogiem i psychologiem specjalizującym się w psychologii dzieci. Ukończyłam psychologię oraz pedagogikę na Uniwersytecie Wrocławskim.
Swoje doświadczenie zdobywałam w Centrum Neuropsychiatrii Neuromed, w Milickim Stowarzyszeniu Przyjaciół Dzieci i Osób Niepełnosprawnych oraz w Centrum Rozwoju i Aktywności Dzieci i Młodzieży.
Zajmuję się także prowadzeniem warsztatów dla dzieci, młodzieży, rodziców, oraz grona nauczycielskiego. Aktualnie pracuję z dziećmi i ich rodzicami na zasadach konsultacji indywidualnych, warsztatów psychoedukacyjnych, oraz treningów umiejętności społecznych.
- Natalia Supeł


Wykształcenie i ciągły rozwój
Magister specjalizacja Psycholog Dziecięcy i Młodzieżowy - 5 letnie studia magisterskie z psychologii specjalizacja: dzieci i młodzież.
Pedagog dyplomowany - 3 letnie studia licencjackie z pedagogiki
Trener umiejętności społecznych (TUS) I i II stopnia
Szkolenie „Zaparcia nawykowe i moczenie”
Szkolenie „Dziecięce Lęki”
Praca to moja pasja
- Centrum Neuropsychiatrii Neuromed
- Milickie Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci i Osób Niepełnosprawnych
- Centrum Rozwoju i Aktywnośći Dzieci i Młodzieży
- Centrum psychoterapii Promena
- Centrum wspierania rozwoju dzieci Sensorynka we Wrocławiu
Szczególnie interesuję się
Specjalizuję się w wspieraniu dzieci, oraz ich rodziców z problemem moczenia i zaparć nawykowych. Pracuję również z lękami, w tym z dziećmi z mutyzmem wybiórczym. W mojej codziennej pracy wspieram rozwój społeczno- emocjonalnego dzieci, oraz prowadzę szkolenia i warsztaty dla rodziców, pomagając im z wychowawczymi trudnościami.
Psycholog dziecięcy - opinie
Darmowa Porada
Podziel się swoimi obawami i tym jakie zachowania Dziecka budzą niepokój i wątpliwości.
Porada psychologiczna
Znajdujemy przyczyny, dobieramy właściwy wachlarz metod terapautycznych, analizujemy efekty.
Zmiana zachowania
Dostrzegasz pozytywne zmiany w zachowaniu Dziecka. Wiesz jak reagować i na co zwrócić szczególną uwagę.
Najczęściej zadawane pytania
Kiedy udać się do psychologa dziecięcego ?
Najlepiej wtedy, gdy cokolwiek niepokoi w rozwoju / zachowaniu dziecka . Psycholog dziecięcy jest osobą, która dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu wie jakie zachowania są niepokojące, a które są normą rozwojową w danym wieku. U psychologa dziecięcego rodzice szukają również wsparcia, ale i możliwości dostrzeżenia perspektywy dziecka. W końcu nikogo z Nas w szkole nie uczono jak wychowywać dzieci nic więc dziwnego, że teraz poszukujemy wiedzy i wsparcia.
Skąd mam wiedzieć, czy dany psycholog dziecięcy jest kompetentny?
Dopóki mnie nie poznasz nie możesz tego wiedzieć. Warto zapoznać się z opiniami rodziców, którzy skorzystali z mojej pomocy. Dlatego zapraszam do skorzystania z 10 minutowej darmowej konsultacji by móc przekonać się, że jestem psychologamiem dziecięcym, którzy w swojej pracy łączą rzetelną wiedzę z umiejętnością wysłuchania, zrozumienia i wsparcia drugiego człowieka.
Czy psycholog dziecięcy nie będzie mnie osądzał?
Jestem tu po to by pomóc, a nie osądzać, by wesprzeć a nie dokładać kolejny ciężar. Moją misją jest wsparcie i zaopiekowanie się rodzicem jak i dzieckiem, oraz tym z czym macie trudność w Waszej relacji. Nie osądzam a skupiam się na tym by wskazać kierunek działań, który będzie służyły poprawie jakości Waszych wzajemnych relacji.
Jak wygląda bezpłatna 10 minutowa konsultacja u psychologa dziecięcego ?
Wizyta u psychologa dziecięcego bywa dla niektórych bardzo stresującym doświadczeniem. Chcę by każda osoba korzystająca z mojego wsparcia czuła się bezpiecznie i komfortowo. 10 minutowa konsultacja z psychologiem dziecięcym to czas przeznaczony na poznanie i zobaczenie sposobu pracy danego psychologa dziecięcego. To czas na zadanie pytań i zorientowanie się czy jesteśmy w stanie pomóc.
Bijące dziecko w złości, alternatywy nie pomagają, co mam robić?
Wyobrażam sobie, że może to być męczące i frustrujące, szczególnie gdy człowiek podsuwa różne alternatywy a nic nie działa. Nad trzema obszarami chciałabym się pochylić odpowiadając na to pytanie. Po pierwsze czas- czy po wybuchu gdy emocje już opadną rozmawiamy i wspólnie szukamy alternatyw, które ćwiczymy na zimno kilkanaście razy? Po drugie jakie alternatywy są proponowane? Jednych będzie wspierać powolne liczenie do 10, innych ściskanie gniotka, jeszcze inni potrzebują wytupać swoją złość. Po trzecie nie doceniamy tego jak ważne jest to by działać wcześniej, by pomagać sobie i dzieciom nie w momencie w którym ten wulkan złości wybucha, tylko nauczyć się rozpoznawać stresory, których nagromadzony nadmiar prowadzi do wybuchu.
Moje dziecko bardzo boi się wymiotować, ciągle o tym myśli, co robić?
Pierwsza myśl, która przychodzi mi do głowy to zapytanie o historię tego lęku, Kiedy ten lęk się pojawił? Czego konkretnie w wymiotowaniu dziecko się boi? (zakrztuszenia, chce uniknąć nieprzyjemnego posmaku w ustach?). Jakie komunikaty pojawiają się gdy dziecko przychodzi z tym lękiem do rodzica? Co robić? Warto przede wszystkim nazywać i akceptować ten lęk dziecka i szukać sposobów na zaopiekowanie się tym lękiem.